Bart Delorme naar de wal vanwege veranderde cultuur op zee

Vader was ook zeevarende

“Mijn vader zat ook in deze branche”, begint Bart zijn verhaal. “Het was een reden voor mij om naar de zeevaart te kijken. Daarnaast zag ik de vrijheid die je hebt en een technisch uitdagende opleiding. Je moet heel zelfredzaam zijn en breed georiënteerd, je moet overal verstand van hebben. Dat is best uitzonderlijk in een baan.”

Met veel plezier werkte Bart als stuurman aan grote complexe offshore projecten. “Ik werkte bij Allseas, een bedrijf dat inspeelt op de circulaire economie. Zo willen ze boorplatformen die niet meer rendabel zijn ontmantelen en verwijderen, daar heb je grote schepen voor nodig. Voordat ik vertrok was het schip dat gebouwd werd klaar, we hadden alle systemen getest. Daarmee was mijn project ook afgerond, een mooi moment om te vertrekken.”

Cultuurverandering

“Ik had zo’n twee jaar geleden al bedacht dat ik niet meer wilde varen overigens. Je merkte dat er een cultuurverandering in de zeevarende wereld aan de gang was. Veel collega’s gingen weg en nieuwe collega’s waren vaak niet meer Nederlands. Je merkte dat de cultuurverschillen groter werden, dat maakte het voor mij minder aantrekkelijk om zo lang met elkaar op zee te zitten.”

Nadat hij het besluit had genomen ging Bart op zoek naar een baan aan de wal via Skick. Dat is inmiddels bijna een jaar geleden. Het was een grote verandering na tien jaar op zee. “Ik heb in die tijd natuurlijk wel belangrijke dagen gemist waar ik bij had willen zijn, denk aan verjaardagen en trouwerijen. Maar doordat ik offshore werkte was mijn schema echt 1 op 1. Ik zat een maand op zee, en was vervolgens een maand thuis. Hierdoor had ik ook wel veel kwalitatieve vrije tijd.”

Vrije tijd inplannen

Hiermee bedoelt Bart dat de maand dat hij thuis was, ook echt thuis was. Dan was er echt tijd voor familie en vrienden. Nu hij een walbaan heeft, werkt hij van maandag tot en met vrijdag en is hij overdag dus nooit thuis. “Ik moet eraan wennen dat je vooral afhankelijk bent van het weekend. Je moet ineens gaan plannen om af te spreken met vrienden en familie. Ook voor hobby’s heb ik ineens veel minder tijd. Ik ga graag het water op om te kitesurfen, daarvoor ben je afhankelijk van het weer. Eerder kon ik gewoon gaan wanneer het hard genoeg waaide, nu kan dat alleen in het weekend.”

Bart kwam terecht in een bedrijf waar meer oud zeevarenden rondlopen, iets waar Skick ook vaak wel rekening mee houdt. “Het is fijn om met andere zeevarenden te werken, met hen kun je goed praten over de overgang van een leven op zee, naar een leven aan de wal. Ik ben nu, na bijna een jaar aan de wal, pas een beetje aan het settelen merk ik. Dan is het fijn om mensen om je heen te hebben die ook op zee hebben gezeten hetzelfde hebben en je hier met ze over kan praten.”

“Of ik ooit nog de zee op ga? Ik weet het niet, voor nu zit ik in ieder geval wel goed aan de wal. Maar ik denk dat de zee altijd zal blijven trekken.”