Na het prachtige varen biedt de wal Abe ook een mooie baan
Abe is een geboren en getogen Texelaar. En hij is watersporter. Van jongs af aan is hij gek op...
Hele bericht lezenHij wilde eigenlijk piloot worden, maar kwam niet aan het werk. Daarom besloot hij het roer om te gooien en machinist te worden. Nadat hij begon aan zijn zeevaartopleiding als stuurman, is Arnoud Werkman aan het werk gegaan als machinist en heeft hij bijna twee jaar gevaren. Maar gelukkig werd hij er niet van, dus besloot hij op zoek te gaan naar een walbaan.
“Nadat ik niet aan het werk kwam als piloot besloot ik de opleiding tot stuurman te volgen. Ik dacht, ‘dat heeft wel wat raakvlakken met het pilotenvak’”, legt Arnoud zijn keuze uit. “Maar halverwege de opleiding kwam ik erachter dat ik er eigenlijk niet veel aan vond. Dus ben ik tijdens mijn eerste stage geswitcht naar machinist, hiermee kwam ik in de machinekamer te werken.”
Na zijn opleiding en eindstage bij Boskalis, kon hij hier aan de slag als derde stuurman. “Ik was zes weken op en zes weken thuis. Aan het begin beviel me dit prima, maar op een gegeven moment werd het steeds onduidelijker wanneer ik naar huis kon. Zeker met corona, dat werkte natuurlijk niet mee. Ik zat steeds langer aan boord en was korter thuis. Daar was ik op een gegeven moment wel een beetje klaar mee.”
Arnoud ging nadenken over wat hij wilde, dat hij niet zijn hele leven wilde varen, wist hij eigenlijk al wel. “Als ik thuis was, dacht ik er wel vaak over toch aan de wal te gaan werken. Op een gegeven moment kreeg ik een bericht van Joost. Hij gaf aan dat, als ik eraan toe was, we altijd eens konden praten over mijn mogelijkheden. Ik wist wel dat je als technicus op veel plekken aan het werk kon, het sleutelen aan machines vind ik heel leuk. Maar je moet wel het juiste bedrijf vinden waar je dit kunt doen.”
De overwegingen van Arnoud om aan de wal te gaan werken, werden steeds serieuzer. Hij praatte erover met zijn vriendin en familie. “Mijn vriendin vond het wel fijn als ik meer thuis zou zijn en mijn familie gaf aan dat als ik niet gelukkig werd van steeds weg zijn, dat ik dan iets anders moest zoeken. Ik vond die zes weken vrij echt wel lekker, maar mijn vrienden waren dan altijd aan het werk. En als ik zes weken weg was, mistte ik toch wel de feestjes en andere belangrijke momenten.”
Het besluit was genomen, Arnoud ging in gesprek met Skick over zijn mogelijkheden. “Het gesprek was vrij open, ik heb aangegeven wat ik deed, wie ik ben en wat ik wil. Zij kwamen vervolgens met verschillende opties waaruit we een selectie hebben gemaakt. Ik heb vervolgens een gesprek gehad bij Eneco en bij een ziekenhuis in Utrecht. Uiteindelijk ben ik bij Eneco terecht gekomen.”
“Het is geen 9 tot 5 baan, ik werk in ploegendienst. Ik werk zes dagen en ben dan vier dagen vrij. Van die zes dagen heb ik twee dagen ochtenddienst, twee keer een late dienst en twee keer nacht. Het fijne is, na het werk kan ik naar huis rijden en in mijn eigen bed slapen. Waar ik wel naar heb gekeken is een passend salaris, ik wilde niet te veel inleveren. Dat is redelijk gelukt. Daarbij, je kunt niet alles uitdrukken in geld, ik heb nu namelijk weer veel meer vrijheid.”
Hij is nog niet lang aan de slag bij Eneco, maar tot nu toe bevalt het goed. “Ik ben net een kleine maand bezig. Het is nog erg wennen wel, de eerste periode was vooral een introductie van het werk. Maar ik vind het fijn dat er veel doorgroeimogelijkheden zijn, zowel omhoog als in de breedte. Je weet tenslotte nooit zeker of de baan je echt bevalt, dan is het fijn dat je binnen het bedrijf verder kunt groeien. Daarbij zijn mijn collega’s ook leuk.”