Jelle vindt nieuwe uitdaging in walbaan

Geen drie maanden meer vrij, wel veel meer structuur

Als tienjarig jongetje zeilde hij met zijn vader de Noordzee over naar Engeland. ‘Later wil ik ook op die grote boten varen pap!’ Zogezegd, zo gedaan. Jelle Ooms volgt de zeevaartschool en stapt aan boord van die grote boten als stuurman. Na een aantal jaar varen heeft hij zijn zeevarende bestaan omgeruild voor een walbaan.

“Van jongs af aan heb ik gezeild, het is me echt met de paplepel ingegoten”, begint Jelle zijn verhaal. “Als jongetje heb ik leren zeilen in de Optimist en op jonge leeftijd ging ik al met mijn vader mee, zeilen naar Engeland. Dat was het moment dat ik tegen mijn vader zei dat ik later op die grote boten wilde varen.”

Door eilandleven al lang van huis

Dat het iets maritiems moest worden, dat wist hij wel. Nadat hij enkele open dagen van onder andere de Zeevaartschool in Rotterdam had bezocht, kwam hij via zijn moeder op de Zeevaartschool op Terschelling terecht. “Ik ging hier met mijn vader heen en werd eigenlijk direct verliefd op het eilandleven en de sfeer die hier heerste. Daarbij kon ik hier ook mijn catamaran neerleggen.”

De keus was gemaakt, Jelle begon de opleiding op Terschelling en liep zijn twee stages bij Jumbo Shipping. Hier kreeg hij al de kans veel van de wereld te zien. Door het eilandleven was hij inmiddels al gewend om veel van huis te zijn. “Ik ging tijdens mijn opleiding misschien eens in de twee maanden bij mijn ouders op bezoek, maar had verder alles op het eiland.”

Tijdens zijn tweede stage, liep Jelle vast met zijn scriptie. Er kwam weinig hulp vanuit de net nieuwe bemanning bij Jumbo Shipping en nadat hij zijn stage had afgerond was hij even helemaal klaar met zijn scriptie. “Ik ben anderhalf jaar bij Sailcenter in Almere gaan werken, zij verkopen alles wat met kleine zeilboten te maken heeft. Daarnaast werkte ik ook veel op de zeilschool in Friesland. Op een gegeven moment bedacht ik me dat het tijd was toch mijn diploma te gaan halen. Ik ben er twee weken serieus voor gaan zitten, dat was alle tijd die ik nodig had.”

Van derde naar tweede stuurman

Na zijn afstuderen ging hij op zoek naar een baan, deze vond hij bij zijn oude stageadres als derde stuurman. “Ik heb twee jaar als derde stuurman gevaren, daarna nog een half jaar als tweede stuurman. Daarna was ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Ik begon namelijk precies toen de COVID-pandemie net begon. Mijn eerste reis zou vanuit Cyprus vetrekken en zou drie maanden duren. Maar toen ik eenmaal aan boord stapte, begon de pandemie net. We mochten niet eens meer met een bootje naar de wal! Die drie maanden werden uiteindelijk 6,5 maand. Daarna kregen we wel langer verlof.”

Zijn tweede reis verliep soortgelijk, in oktober stapte Jelle aan boord met de belofte dat hij voor de kerst weer thuis zou zijn. Uiteindelijk kwam hij pas in maart terug. “Zo had ik het me niet voorgesteld, dit heb ik toen op kantoor ook aangegeven. Daarop hebben ze me op een offshore vaart gezet en maakte ik een reis van zes weken. Mijn vierde reis ging van Singapore naar Europa en terug, toen ben ik op de terugweg in Egypte afgestapt. Eenmaal thuis ben ik gaan nadenken of ik dit leven nog wel wilde.”

Het besluit

Zoals veel zeevarenden, mistte Jelle veel belangrijke en leuke dingen van thuis. “Maar ook het werk gaf me niet meer voldoende uitdaging. De reizen zijn lang en steeds kom je dezelfde onderhoudsklussen tegen. Het navigeren in nauw vaarwater vond ik wel hartstikke leuk, maar bij Jumbo Shipping doe je toch voornamelijk langere reizen en zit je zo vier uur achter elkaar naar het niets te staren midden op de oceaan.”

Jelle besloot te stoppen met varen. “Alleen toen ik thuiskwam had ik geen idee wat voor baan ik kon gaan doen. Tijdens de opleiding had ik leren varen, maar er is nooit aandacht geweest voor een baan na het varen. Ik kwam in contact met Hiddo en Joost, bij hen gaf ik ook aan dat ik geen idee had welke richting ik op kon. Zij stuurden me vervolgens vacatures door waar ik zelf nooit op gekomen was. Ik had ze misschien wel gevonden, maar had dan nooit geweten dat het bij mij zou passen.”

Jelle begint met solliciteren en krijgt uiteindelijk maar liefst drie banen aangeboden. Hij kiest voor een baan als projectmanager Ship Repair bij Damen. Hierin is hij eindverantwoordelijk voor verschillende projecten die op de werf binnenkomen.

“Ik heb de structuur in mijn leven teruggekregen, dat vind ik heel fijn. Hoewel het ook relaxed was om langere periodes vrij te zijn als zeevarende, heb je nu wel de weekenden altijd vrij. En ik heb nu geen typische kantoorbaan van 9 tot 5. Dat zou echt niet bij mij passen, ik loop nu regelmatig aan boord van de projecten rond en heb veel contact met diverse partijen. Ik heb het hier naar mijn zin en zie ook veel doorgroeimogelijkheden bij het bedrijf.”